Maszyna asynchroniczna trójfazowa składa się ze stojana i wirnika. Stojan zawiera uzwojenie trójfazowe, ułożone w żłobkach rdzenia, wykonanego jako pakiet blach w kształcie walca kołowego wydrążonego.
Trójfazowe uzwojenie stojana składa się z trzech cewek, przesuniętych względem siebie w przestrzeni o 120 (w maszynie o jednej parze biegunów). Początki cewek oznaczone literami U,V,W i ich końce oznaczone literami X,Y,Z są przyłączone do tabliczki zaciskowej w sposób umożliwiający łączenie poszczególnych faz w gwiazdę lub trójkąt. Za pośrednictwem tabliczki zaciskowej uzwojenie stojana przyłącza się do przewodów fazowych sieci trójfazowej L1,L2,L3. Łączenie w gwiazdę lub trójkąt stosuje się w zależności od wartości napięcia w sieci.
Połączenie trójfazowego uzwojenia stojana: a) w gwiazdę, b) w trójkąt
Po przyłączeniu do sieci, w trzech nieruchomych cewkach (fazach) stojana, przesuniętych o 120, płyną prądy fazowe sinusoidalne o wartości chwilowej i1,i2,i3, przesuniętych względem siebie w czasie o 1/3 okresu, co można wyrazić wzorami:
Przebiegi prądów w trzech fazach uzwojenia stojana.
Prądy te wytwarzają strumienie magnetyczne których kierunki są zgodne z osiami cewek. Pomijając nieliniowość spowodowaną nasyceniem można przyjąć, że zmieniają się one w czasie sinusoidalnie wraz z prądami fazowymi iL1, iL2, iL3, które je wytwarzają, czyli:
